Μου ζητήθηκε να γράψω ενα άρθρο για το design στην Ελλάδα. Το ΠΟΙΟ στην Ελλαδα;
Βαρέθηκα να βλέπω σπίτια που οι ιδιοκτήτες τους έχουν σπαταλίσει τόνους χρημάτων και ώρας για να συνδυάσουν το βάζο Murano που τους έφερε η φίλη τους Ρίτσα απο την Βενετία, με το υπέροχο Ιταλικό τραπεζάκι απο wenge σε λιτή πάντα γραμμή που αγόρασαν απο την υπερμοντέρνα βιοτεχνία του θείου τους στα Κάτω Πετράλωνα. Όλα αυτά βέβαια δεν θα πρέπει να υποτονίσουν την τόσο ξεχωριστή κουρτίνα απο soi sauvage, που δυστυχώς τυγχάνει να έχει και λίγο εμετούλη στην άκρη απο τον μπέμπη....
ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ;
Προσωπικά λατρεύω τα Μurano, δεν έχω τίποτα προσωπικό με τη Ρίτσα, θεωρώ πραγματικά διαμαντάκια τις μικρές Ελληνικές Βιοτεχνίες, και τέλος πιστέψτε με είμαι σε τέτοια ηλικία που όταν ακούω «τα ζουζούνια» αντί να φρίττω, συγκινούμαι. Το να προσπαθούμε ωστόσο να ταιριάξουμε τα πάντα, δεν μας κανει καλόγουστους αλλα ψυχοπαθείς. Ο Έλληνας εχει χαθεί στην μικροαστική κουλτούρα της λεπτομέρειας χάνοντας μαζι με το δάσος και τον μπούσουλα.
Το πρώτο που συνιστώ σαν διακοσμήτρια ειναι ψυχραιμία. Ξεχάστε για λίγο τα tips των πρωινών εκπομπών. Τώρα απομακρινθείτε απο τον χώρο σας μισοκλείστε τα μάτια σας, και αρχίστε να τα βλέπετε όλα σαν όγκους. Μήπως η μια πλευρά ειναι λιγο πιο φορτωμένη απο την άλλη; Έχει πιο μεγάλους όγκους; Μήπως σας λείπουν μικρές κάθετες λεπτομέρειες και όλα μοιάζουν επίπεδα; Το φώς; Είναι ισομοιρασμένο; Ή ειναι γεμάτο σκοτεινές γωνίες; Τωρα ακουμπήστε τον χώρο σας: Έχουν όλα γύρω μια έντονη υφή ή είναι όλα αδιάφορα; Το χέρι εχει στιγμές που χαλαρώνει και στιγμές που τρελαίνεται; Τα χρειάζομαι όλα τα αντικείμενα στο χώρου μου ή κάποια δεν είχα προσέξει καν οτι υπάρχουν εκεί; Αυτές είναι ερωτήσεις που θα πρέπει να απαντήσετε. Έτσι μόνο βάζουμε βάσεις, πατάσσουμε το δαίμονα των μπιμπελό, αγκαλιάζουμε την αίσθηση. ΑΙΣΘΗΣΗ! Δεν έχετε πάει ποτέ σε κάποιο σπίτι και να είπατε 'Δεν ξέρω πώς το έχει κάνει, πώς το έχει φέρει, να είναι τοσο αταίριαστα όλα μεταξύ τους και εμένα να μ’ αρέσει τοσο πολύ!'
Το design γουστάρει τα πάντα, αλλα τα θέλει στον σωστό χώρο. Το Μurano θέλει το χώρο του, το mdf θέλει το χώρο του, ο Λουδοβίκος XVΙ θέλει τον χώρο του, ακόμα και η κιτσάτη μοκέτα της μαμάς απο τα '80 θέλει τον χώρο της και όλα αυτά εκτός απο χώρο, θέλουν και μέτρο.
Φυσικά και η λεπτομέρεια είναι κάτι που πρέπει να σας απασχολεί, και μάλιστα πολύ, αλλά αυτή την στιγμή ψάχνουμε για το χαμένο μέτρο.
Φανή Παλιούρα
Dfdesign
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου